پرکاری تیروئید و تدابیر دندانپزشکی

تیروئید یک غده شبیه بال پروانه است که جلوی گردن و زیر غضروف حنجره قرار گرفته است. این غده هورمون تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) تومیدوبه داخل خون ترشح میکند.

این هورمون ها سرعت کار و تولید انرژی را در بدن عهده دار هستند.

 

پر کاری تیروئید

حالتی است که باعث می شود مقدار زیادی هورمون به بافت های بدن برسد.

علل پرکاری تیروئید :

1. نسج تیروئید ممکن است فعالیت بیش از حد داشته باشد و تولید هورمون زیاد شود که به این شکل بیمار گریوز یا گواتر سمی منتشر گویند.

2. یک یا چند توده در تیروئید افزایش فعالیت پیدا می کنند اگر توده یک عدد باشد گره سمی خودکار نامیده می شود.

3. غده تیروئیدممکن است دچارالتهاب شود که تیروئیدیت نامیده می شود و باعث آزاد شدن هورمون تیروئید و پر کاری تیروئید شود که برای چند هفته تا چند ماه طول می کشد.

4. مصرف بیش از حد هورمون تیروئید موجب علائم پرکاری تیروئید می شود.

5. بعضی داروها مانند آمبودارون و محلول لوگول حاوی مقدار زیاد ید هستند که تیروئید جهت تولید هورمون از آن استفاده می کند. مصرف این داروها در بعضی از افراد با ایجاد پرکاری همراه است.

 

علائم و نشانه های پر کاری تیروئید :

1. افزایش ضربان قلب

2. افزایش خفیف فشار خون

3. کاهش وزن علی رغم اشتهای خوب

4. افزایش تعریق

5. تحرک پذیر بودن

6. ریزش مو

7. لرزش دست ها

8. ضعف عضلات به خصوص در ناحیه شانه ، لگن و ران ها

9. جدا شدن ناخن از بستر

1. تورم نوک انگشتان (چاقی شدن)

2. گواتر یا بزرگی تیروئید

3. کشیده شدن پلک بالا به سمت پایین

4. تغییر در ضخامت پوست

5. افزایش حرکات دستگاه گوارش

6. برجسته شدن چشم ها

7. بزرگ شدن پستان ها در آقایان

8. کاهش تعداد دفعات قاعدگی یا کاهش حجم خونریزی

9. ضخیم شدن پوست در جلوی استخون ساق پا

 

ملاحظات دندانپزشکی :

1. شناسایی بیمار و انجام معاینه توسط دندانپزشک در نظر گرفته شود.

2. در صورت مشکوک بودن به بیماری ، به پزشک ارجاع شود.

3. بیماری که تحت درمان پزشکی می باشد ، اعمال خدمات دندانپزشکی بیمار بلامانع است.

4. عفونت های پس از جراحی سبب تشدبید تیروئید سمی می گردد و بنابراین جهت پیشگیری از عفونت طبق نظریه پزشک ، آنتی بیوتیک (پروفیلاکسی) استفاده گردد.

5. جایگزین نمودن آمپول بی حسی سیتانست نسبت به سایر داروهای بیحسی موضعی ( از دسته داروهای اپی نفرین همانند لیدوکائین و...)

 

6. عدم استفاده از آرام بخش های مواد مخدر ( باربیتورات ها ،استامینوفن ، ترمادول و ... )