مطالعه ARIC نشان داد که نخ دندان کشیدن با کاهش خطر سکته مغزی ایسکمیک، زیرگروه کاردیوآمبولیک و فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط است. این ارتباط مستقل از سایر عوامل مانند مسواک زدن منظم و مراجعه به دندانپزشک بود. در این مطالعه، از 6278 شرکت کننده بدون سابقه سکته مغزی و 6108 شرکت کننده بدون سابقه فیبریلاسیون دهلیزی به مدت 25 سال پیگیری شدند. از این تعداد، 65% (حدود 4000 نفر) گزارش دادند که نخ دندان می‌کشند. در طول پیگیری، 434 نفر دچار سکته مغزی (147 نفر ترومبوتیک، 97 نفر کاردیوآمبولیک و 95 نفر لاکونار) و 1291 نفر (20%) دچار فیبریلاسیون دهلیزی شدند. افرادی که نخ دندان می‌کشیدند، نرخ کمتری از سکته مغزی ایسکمیک، سکته مغزی کاردیوآمبولیک و فیبریلاسیون دهلیزی داشتند. نخ دندان کشیدن به طور قابل توجهی با کاهش خطر سکته مغزی ایسکمیک (HR تعدیل شده 0.78)، سکته مغزی کاردیوآمبولیک (HR تعدیل شده 0.56) و فیبریلاسیون دهلیزی (HR تعدیل شده 0.88) مرتبط بود، اما با سکته مغزی ترومبوتیک یا لاکونار مرتبط نبود. نتیجه‌گیری این مطالعه نشان می‌دهد که نخ دندان کشیدن می‌تواند رفتار مهمی در کاهش خطر سکته مغزی باشد.